Mijn jongste dochter, een nine year millenium bitch, zei onlangs dat ze het zo cool vond dat ik geboren was in een jaartal dat begon met 19, omdat – quote – ‘het dan net is of je in de middeleeuwen bent geboren of zo.’
Ja, als ik op een website mijn persoonlijke gegevens moet invullen, moet ik steeds verder naar onderen scrollen vooraleer ik bij mijn geboortejaar ben. De meeste vrouwen begrijpen als geen ander dat ik het exacte jaartal graag geheim houd. Ik ken vrouwen die hun leeftijd op Tinder en op hun modellensite ieder jaar aanpassen.
Toch maakt dit mij de ideale spreker voor deze gelegenheid. Ik begon immers reeds in de jaren zeventig een interesse voor vrouwen te ontwikkelen die volledig binnen de context van dit magazine valt en kan mezelf daarmee zonder enige valse bescheidenheid presenteren als een expert als het gaat om een historisch overzicht van vrouwen die er toe doen.
Voor we naar muziek, het thema van deze issue van Oh magazine! gaan, wil ik u even een kort beeld van mijn liefdesgeschiedenis schetsen.
Mijn eerste liefde kwam uit Zweden. Ze was getrouwd, maar dat deerde me niet, ik ben geen jaloers type. Onze relatie duurde een jaar of vier. Haar man, een enorme eikel die – hoe cliché kan je zijn, naar de naam Björn luisterde, wist niets van onze relatie. De vrouw waarover ik het heb, Agneta Faltskogg, overigens ook niet.
Mijn tweede liefde werd geboren in Nice, Zuid Frankrijk op 1 januari 1939 en was daarmee weliswaar nog geen twee jaar jonger dan mijn moeder, maar we hebben het hier over een van de meest sensuele vrouwen die ooit op televisie zijn verschenen. Haar naam: Michelle Mercier. Nee? Juist. Angelique. Angelique, uitgezonden door de TROS in het midden van de jaren zeventig. Ik heb ze allemaal gezien. Angelique, Marquise des Anges, Merveilleuse Angelique, Angelique et le roi, Indomptable Angelique (vooral dat woord indomptable, als een tijgerin in een circus die uiteindelijk en terecht, alle mannen om zich heen met huid en haar verslindt) en tot slot Angelique et le sultan, met die ene scene die geiler was dan de Chick, Candy, Tuk en andere voorgangers van Oh! Magazine.
Mijn liefde voor Michelle Mercier, 1m63 groot, was minder hoofs dan die voor Agneta, moet ik toegeven. Dat lag niet aan Agneta of Michelle, maar aan de interesse die ik begon te ontwikkelen voor masturbatie. Het is link om te zeggen in deze tijden, maar ik sluit niet uit dat ik mijn allereerste orgasme op mijn zolderkamer in Tilburg, heb gehad op Michelle.
Daarna kwam Farah Fawcett Majors. Zij was de eerste vrouw die de eer had de deur van mijn jongenskamer te mogen sieren. Ik heb alle afleveringen van de beroemde pornoserie Charlies Angels op VHS. Mocht iemand thuis nog een VHS speler hebben, ik kom graag een avondje langs met al mijn banden.
Daarna kwam Wilma Jacobs. Wilma was een regelrecht sexsymbool, bij ons op het schoolplein van de Rooms Katholieke basisschool De Hasselt in Tilburg. Ik had een tattoo van Wilma op mijn bovenarm, althans, tot ik zaterdag in bad moest van mijn moeder. Ook Wilma en ik hebben het nooit gedaan, zelfs niet toen ik haar jaren later nog een keer tegenkwam met carnaval. Ze bleek verkering te hebben met Bernd Stratinga, die achter mij in de klas zat. Sindsdien komt de naam Barend Stratinga regelmatig voor in mijn columns en verhalen, als ik een naam moet hebben voor een enorme hufter. Maar de grootste liefde van mijn puberale leven vond ik in een vrouw, die bovendien – en zo komen we eindelijk bij het thema van deze editie van Oh magazine – zangeres was.
En heel eerlijk gezegd werd ik pas deze week, toen ik ging zoeken naar de meest succesvolle song met explicit lyrics, bevestigt in mijn vermoeden van destijds, dat zij het allergeilste wezen was van ons en de ons bekende melkwegstelsels.
Ze blijkt de grootste hit aller tijden te hebben gemaakt met een song over seks. Het is zelfs het best verkopende nummer van de jaren tachtig geweest. Ze staat nog boven Marvin Gaye met zijn Sexual healing, nog boven Barry de Wit, de koning van de openhaardsex, boven Snoop Dogg met zijn Sexual Eruption, nog boven 2 Live Crew met I want some pussy en andere doordenkertjes. Ze staat boven Rod Stewart (“Tonight’s the night/ Spread your wings and let me come inside”), George Michael en Mick Jagger die, wanhopig zingen dat ze zo sexy zijn, je sex willen maar ondanks alles toch maar geen bevrediging kunnen krijgen. Ze staat boven mannen als Kendrick Lamar (The blacker the berry, the sweeter the juice); Kanye West, 50cent, Li’ Kleine en andere vermaarde vertolkers van de edele kunst van de lust.
Maar vrouwen zijn, en dat weet Sandy Wenderhold als geen ander, nog explicieter en minder indirect dan mannen.
Mijn kinderen zingen tegenwoordig achterin de auto keihard mee op teksten als I can smell your smell so sweet
On my pillow, on my sheets
Baby, you’ll be hard to beat
Yeah, I never wanted so bad
Best that I ever had
No one’s ever touched me like I touch myself
Only you, ah
Was geteklend, Zara Larsson, 20 jaar, onlangs nog goed voor een met kinderen tot de nok gevulde Ziggo.
Maar we hebben het hier niet over Zara Larsson en evenmin over Madonna, Deborah Harry, Patti Voulez Vous Labelle, Jane Birkin, Apollonia six (welke man heeft nooit nagemeten of hij voldeed aan de I need 7 inches or more norm), Latoya Jackson, Lady Gaga, Britney Spears, Beyonce, Kate Perry, Taylor Swift, Nicki Minaj, Jessy J, Willeke Alberti. Zelfs Birgit Schuurman valt in het niet bij de sensualiteit van de allergeilste vrouw in de geschiedenis van de popmuziek.
Hier is ze. (Clip Hopelesly Devoted instarten)
Die lingerie.
Die blik, die pure geilheid uitstraalt.
Die borsten.
Die wellustige dijen.
Wacht, misschien begrijpt nog niet iedereen het.
Sinds deze clip val ik blind voor blonde vrouwen met topjes, rode lippenstift, strakke leren broeken en vooral, vrouwen die roken.
Dit soort type maakt me net zo bronstig als destijds, toen ik dertien was. Ik zou het ermee doen al stond mijn vriendin erbij te janken.
Maar het was nog niets vergeleken met waar Olivia in 1982 mee kwam.
Een tekst uit Rolling Stone,
While the well-known video features Olivia Newton-John working out at a gym, the song “Physical” touts the benefits of a different kind of workout. The 1982 hit was so suggestive that it was banned by many radio stations across the globe — as well as the entire country of South Africa. But the not-so-innocent Australian girl-next-door scored the biggest hit of the ’80s and proved, once and for all, that sex sells … mountains of records, that is.
Sexiest lyric: “I took you to an intimate restaurant, then to a suggestive movie/ There’s nothing left to talk about unless it’s horizontally”
Olivia Newton John is de Kim Holland van de pop.
De Xaviera Hollander van het gezongen woord.
De enige popster voor wie ik vergeefs dertig jaar lang abonnee ben geweest op Playboy.
Olivia Newton John.