De Hasseltse braderie, 1975. Vlnr ons pap (41), Kluuntje (11), ons mam (37) en ons Melaan (7)
Ik werd geïnterviewd door Tilburg.com. Het ging over (joh) Tilburg, over ons pap en ons mam, of ik ooit nog wil gaan wonen in Tilburg en over vruuger, begin jaren tachtig.
“Het was een mooie tijd waarin ik altijd ging stappen bij Bruin Kafee en Extase, waarschijnlijk bekend voor mede-Tilburgers van mijn leeftijd,” begint Kluun. “Die tijd heeft ervoor gezorgd dat ik nu nog veel ‘o ja’-momenten heb wanneer ik weer in de stad rondloop. Het bankje waarop ik voor het eerst een meisje zoende, stond zelfs tot voor kort nog op de Katterug. Overal waar ik loop, kom ik dingen tegen die me doen denken aan mijn puberteit.”
En over het nut van parate kennis van de Tilbörgs taol:
“Ik ben diep in het Tilburgse dialect gedoken. In het boek heb ik het wel wat simpeler gehouden, anders is het voor anderen echt niet te volgen. Toen mijn moeder nog leefde, praatte ik altijd plat Tilburgs met haar. Dit was ook vanwege haar Alzheimer. Op die manier bracht het voor haar meer herkenning – en dus herinneringen – naar boven,”
Het hele interview is hier te lezen. Op de site zijn ook drie gesigneerde exemplaren van Familieopstelling te winnen.
