Mijn nieuwe column in JFK. Zoals iedere maand een open brief aan hoofdredacteur Willem Baars
—————————————————————————
Beste Willem,
Ben jij wel eens genaaid door een dame met wie je de liefde had bedreven? Dat je ineens een sms-je of telefoontje kreeg met de mededeling dat ze je had zien lopen daar en daar met je huidige vrouw en dat dat een klap in haar gezicht was omdat ze dacht dat het toch wat voorstelde tussen jullie en dat ze dat toch zeker niet verdiende en dat ze zich nu gebruikt voelde en dat ze daarom had besloten dat het wel een goed idee was dat ze eens contact op zou nemen met haar om uit de doeken te doen wat jullie allemaal voor smerigs hadden uitgevroten en dat die hoer niet moest denken dat ze je ooit voor zichzelf zou hebben en wat voor viezerik je eigenlijk bent, Willem?
Ik ook niet.
Het enige dat mij ooit overkwam is een dame die me keurig belde met de boodschap dat ze Chlamydia had (het was in de late jaren tachtig van de vorige eeuw, hoor) en dat ik me misschien ook maar even moest laten testen. Ze had al voor me uitgezocht dat dat kon op dinsdagochtend tussen negen en elf bij de GGD op de Nieuwe Achtergracht. Werd nog een gezellige ochtend, want er bleken nog vier vrienden en een ex van me in de wachtkamer te zitten. (Nee hoor, Willem, dit jok ik. Het overkwam een vriend van me, een tv-presentator over wie ik omwille van de privacy niet meer zal verklappen dan dat hij dezelfde voornaam heeft als een Amerikaanse bourbon) (ik was overigens wel een van die vier vrienden, maar dat terzijde). Maar ach, als je in de jaren tachtig geen enkele geslachtsziekte habt bemachtigde, dan was je er niet bij, zei Patricia Paay al. En zolang het geen AIDS was, viel het al lang mee.
Ik zal niet uit de school klappen over jouw liefdesleven, Willem, maar van mij mag het als bekend worden verondersteld dat ik in het verleden wel eens een scheve schaats kluunde. Nu niet meer, want ik heb dochters die dit blad ook wel eens doorbladeren. Maar ook in het verleden, toen ik al wel bekend was, ben ik nooit onheus bejegend door een ex met wie ik bed, bad of brood heb gedeeld. Men spaarde mij.
In dat kader vroeg ik me deze week iets af: hoe zou Mark Rutte, onze geliefde minister-president, dat nou eigenlijk doen? Mark is niet een type waar de geiligheid van afspat en ik heb ook niet de indruk dat hij woest aantrekkelijk is voor vrouwen, maar toch, ook hij zal er af en toe wel pap van lusten. Zonder seks word je namelijk nukkig en als Mark iets niet is, dan is het nukkig. Dat olijke hoofd van hem komt echt niet van de Kellogs Cornflakes.
Maar ik hoor nooit van iemand dat ze (of hij? Ik hou het bij een haar) onlangs nog Mark Rutte te grazen heeft genomen, jij wel?
Hoe zou zoiets gaan? Zou Mark haar, vlak voor hij haar binnendringt, diep in de ogen kijken en met dat Binnenhofhoofd van ‘m zeggen dat hij weet hoe kwetsbaar hij is door te doen wat hij op het punt staan te gaan doen, maar dat hij er op rekent dat ze niets aan de grote klok hangt en indien toch, dat hij dan het leger op haar afstuurt?
Of zou de Rijksvoorlichtingsdienst vlak voor de penetratie de slaapkamer binnenkomen, haar ter plekke een geheimhoudingsovereenkomst laten ondertekenen, het stel nog een fijne avond wensen en dan stilletjes weer het strijdtoneel verlaten?
Willem, kun jij hier niet eens achteraan gaan?
Jij bent tenslotte journalist.
Kluun