Toen mijn roman Haantjes in 2011 uitkwam kreeg hij vier sterren van de recensent van de Volkskrant, Arjan Peters, ook wel De Kardinaal genoemd. De krant ruimde anderhalve pagina in om Haantjes te bejubelen, al op de voorpagina werd melding gemaakt van de lyrische recensie. Ik schrok ervan, een heuse grachtengordelrecensent die zijn goedkeuring gaf. Ik was zo trots als mijn jongste dochter, wier tekeningen ik steevast bewonder en daarbij vermijd om te benoemen wat ik zie – wat ik aanzie voor een hond kan evengoed een kerktoren of een van haar ouders zijn.
Drie dagen later werd Haantjes neergesabeld in De Telegraaf en Het Parool. (Van de laatste recensent is sindsdien niets meer vernomen. Mocht u aanwijzingen hebben die kunnen leiden tot zijn opsporing, wendt u zich dan tot de politie in uw woonplaats. bet365 com )
Een aantal jaren geleden ben ik begonnen met het verzamelen van tegenstrijdige recencies. Romans van Ronald Giphart, Joost Zwagerman, Nelleke Noordervliet, Jan Cremer, noem maar op. Recensenten die elkaar volstrekt tegenspreken. لعبه الباصره Mijn psychiater zegt dat het een vrij onschuldige hobby is, ik hoef er volgens hem niet aan geholpen te worden. (Waarbij ik heb verzwegen dat ik weleens de gouden tip zou kunnen hebben inzake de verdwijning van die recensent van Het Parool.)
De laatste maanden heb ik van twee romans genoten. Ik was niet de enige: van beiden werden er in Nederland al meer dan honderdduizend van verkocht: De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween van de Zweedse schrijver Jonas Jonasson. Ge-wel-dig boek, wezenloos gelachen. Alleen de titel al. De roman werd bewierookt in een tv-magazine, op een website en in een regionale krant. De landelijke kranten vonden het drie keer niks. لعبة دومينو
Het andere is Dit zijn de namen van Tommy Wieringa. De Volkskrant gaf hem vijf sterren. ‘Monumentaal… Nederland is te klein voor Wieringa’. Trouw, Vrij Nederland en Het Parool kraakten de roman. Onlangs kreeg Dit zijn de namen de Libris Literatuurprijs 2013 toegekend.
In dezelfde week dat Tommy Wieringa werd gerecenseerd, verscheen Pier en oceaan, de nieuwe roman van Oek de Jong. Vijf sterren in Het Parool, genomineerd voor de Libris, afgemaakt in De Volkskrant.
Rare jongens, die recensenten.