Wat je ook doet in de week van het paasontbijt op de school van je kind: vermijd de volgende dingen:
1. Zakelijke afspraken plannen.
2. Andere plannen maken die niets te maken hebben met het paasontbijt.
3. Een eigen interpretatie geven aan de boodschappenlijst die je kind je voor het paasontbijt heeft verstrekt.
4. De blauwe bloemetjespyjama van je kind in de was doen.
5.De plastic zak met daarin het door het kind gekleide eierdopje, de zelfgeschilderde eierwarmer en het stickervel met paashazen, aanzien voor afval en hem bij het vuil zetten.
Vooral het laatste is geen aanrader. (‘ja maar schatje, waarom heb je die spullen dan ook in een plastic zak gestopt, dit weekend zat alles nog in de paasdoos…’ ‘Da…ha…haa…hat..vo…ho…ond… – snik, huil, snotter – ih…hik…ge… ge…makkelijker…’) Het is dat Bart Smit, Albert Heijn, de HEMA en mijn vriendin wel bij de les waren en met gezamenlijke inspanning de inhoud van de paasdoos in de herkansing veilig hebben gesteld, afgelopen dinsdagavond, vlak voor zes uur, nauwelijks twaalf uur voor het paasontbijt, anders was ik dood geweest. Nu kan ik me – zei het besmuikt gadegeslagen (verhalen gaan snel rond) – de komende maanden gewoon vertonen in de klas van mijn kind, bij de kinderen in de klas van mijn kind, bij de ouders van de kinderen in de klas van mijn kind en bij de juf van mijn kind. O ja, en bij mijn kind.
Mensen zonder kinderen hebben er geen weet van, maar het kerstdiner en het pasontbijt op school zijn grotere evenementen dan het WK voetbal en de Olympische Spelen. Neem het paasontbijt. Het duurt amper twee uur en vergt twee weken aan voorbereiding. Die hele kroning en inhuldiging op 30 april zijn een eitje vergeleken bij het paasontbijt op school.
Onderzoeken wijzen uit dat het paasontbijt gezinnen meer stress oplevert dan een verhuizing.
De eerste partij die werkgevers verplicht om ouders van kinderen ouderschapsverlof te verlenen in de weken voor pasen en kerst geef ik een goeie kans bij de komende verkiezingen.