Deze column stond een jaar geleden in AJAX1900, maar had er net zo goede deze maand in kunnen staan
Afgelopen zomer heb ik het mezelf een aantal keren afgevraagd.
Stel, ik zit vanavond het NOS Journaal te kijken en hoor dat er zich die middag bij de Arena een man heeft gemeld van wie slechts bekend is dat hij iets in olie, staal of wapens doet en daar verrekte veel geld mee heeft verdiend. En die man had één simpele mededeling had: ik kom jullie kopen.
Wat zou ik daar van vinden?
Barcelona, Real, Man United, Arsenal en Milan hebben schulden van 200 tot 800 miljoen. Alleen Chelsea en Manchester City hebben officieel geen schuld. Da’s logisch, ik heb zelden een suikeroom de nieuwe fiets (of, realistischer, drie nieuwe fietsen) zien terugvragen die hij je het jaar ervoor gegeven had.
Uit een artikel in De Volkskrant bleek onlangs dat meer dan de helft van de Eredivisieclubs externe geldschieters heeft.
Ik hoor natuurlijk te zeggen dat ik er niet aan moet denken. Dat een suikeroom de continuïteit van de club in gevaar zal brengen. Dat het DNA van de club verkwanseld zal worden. Dat het de geloofwaardigheid van de hele vereniging om zeep zal helpen.
Ik weet het, ik weet het, ik moet het niet willen. Het stadion van Vitesse is half leeg, in Arnhem snappen ze ook wel dat een eventueel kampioenschap hetzelfde zou zijn als trots vertellen tegen je vrienden dat je me gisteren toch een partijtje lekker van bil bent gegaan, zonder erbij te zeggen dat het je wel half maandinkomen heeft gekost bij Huize Ria op de Overtoom.
Misschien hebben we, als u dit leest, wel gewonnen van Milan. En dan vliegen we er in maart uit. Of zijn we derde geworden en mogen we tegen de nummer vier van Portugal of de nummer negen van Spanje gaan strijden voor een plaats in de kwartfinale van de Europa League.
Maar ik ben het zo verschrikkelijk beu.
De blunders van Denswil, Veltman, Van Rhijn: ik neem het de jongens niet kwalijk. Ik snap dat jonge spelers fouten maken. En ik snap dat tegen de tijd dat ze dat soort fouten niet meer maken, dat ze dan de reservebank willen gaan versterken van de nummer vier van Portugal of de nummer negen van Spanje. Dat soort kansen kan je niet laten lopen.
Maar als supporter ben ik het spuugzat. Wij hebben geen oliesjeik, geen bank die zijn schuld nooit opeist, wij hebben niet eens schuld. Wij zijn het braafste jongetje van de klas, trouw aan onze filosofie. En soms verrichten onze Godenkleinzonen een wonder, zoals op 27 november. En dan ben ik trots, zo trots op deze club.
En toch hoop ik stilletjes op een telefoontje uit Georgië of Quatar.
Ik droom van een buitenlandse geldschieter met een naam die meer medeklinkers dan klinkers heeft, de camera inkijkt met een blik zoals ik die ken van Tony Soprano en dan zegt: ‘De eerste de beste die vanaf nu nog komt informeren hoeveel Veltman, Denswil, Fischer of Klaassen kost, trap ik persoonlijk van het parkeerdeck in de Arena af. ‘
Zo’n man wil ik. Een man met een zak vol Fuck You-money, geld dat hij niet gebruikt om de spits van de nummer vier van Portugal of de nummer negen van Spanje voor veertig miljoen naar Amsterdam te halen.
Ik wil dat zo’n man zijn geld inzet om van onze eigen jongens Amsterdamse Totti’s te maken. En dat we dan in 2025 afscheid nemen van Daley Blind, Joel Veltman, Davy Klaassen en Ricardo van Rhijn, die na ruim zeshonderd wedstrijden in het eerste van Ajax lekker een paar jaar mogen gaan golven, voor ze in 2030 als trainerstrio Ajax gaan leiden, als opvolgers van Frank ‘Alex’ de Boer, die dan ruim twintig jaar trainer van Ajax is geweest.
En dat ze dan in een volle Arena een ereronde lopen, waarbij die Rus, Georgiër of Arabier van mij meer dan welkom is zelfgenoegzaam op de tribune mee te klappen.