Categorie: Uncategorized

Geplaatst op door

Kluun steunt nachtleven tijdens horecasluiting

steun nachtleven clubs cafes-amsterdam

Op verschillende plekken in de Amsterdamse binnenstad hangen sinds deze week raamposters met de tekst: ‘Kluun steunt dit café door dit raam te huren totdat ze weer open kunnen.’

Het begon toen hij door de Van Woustraat fietste en een soortgelijke poster van Dirk van den Broek zag hangen op een café. Zijn post over deze ‘Feel good-marketing in Corona-tijden’ ging viral: meer dan een half miljoen mensen bekeken zijn verhaal.

Tegelijkertijd was hij bezig met een serie verhalen op zijn site over Amsterdamse horecazaken die al bijna een jaar hun deuren verplicht gesloten houden. ‘Tien jaar geleden schreef ik samen met Parool-journalist Hans van der Beek, o.a. bekend van de rubriek Schuim, Aan de Amsterdamse nachten, de Top 100 aller tijden van het Amsterdams nachtleven. ‘Ik was benieuwd hoe deze tenten, die ik in mijn boek tien jaar geleden als de smaakmakers van de Amsterdamse nacht beschreef, in deze absurde tijd van avondklok, horecasluiting en lockdown proberen te overleven. Dus stapte ik op de fiets en interviewde op klaarlichte dag, als eerste en enige bezoeker in een half jaar de eigenaren, barkeepers, portiers en programmeurs in hun lege café en club.’

Het leverde surrealistische beelden op. ‘De video’s zijn natuurlijk een beetje houtje-touwtje en heel low budget, maar ik hoop dat je de liefde voor het nachtleven erin terugziet.’ In de interviews zijn o.a. Paradiso, Melkweg, Café Nol, Jimmy Woo, De Smoeshaan, La Bastille, Palladium, Casablanca en café Ruk & Pluk in Oost te zien.

https://youtu.be/zTh-VEgc2VQ‘En toen ik die actie van Dirk van den Broek zag hangen, dacht ik, laat ik bureau Tosti Creative, het Amsterdamse bureau dat het concept bedacht, eens vragen wat dat eigenlijk kost, zo’n raamposter. Ik ben niet armzalig, maar heb niet het budget van Dirk. Nou, het bedrag viel me eigenlijk reuze mee. Een paar honderd euro per raam. Doen, dacht ik. En zo heb ik voor het eerst in mijn leven een paar ramen gehuurd, bij Ruk & Pluk, de Smoeshaan, café Nol en Weber en Lux. En dat kan iedereen dus doen.’

‘Wilt u ook uw stamkroeg, vrijmibo-etablissement, of dorpscafe steunen met een uw vriendencluppie, advocatenkantoor, hockeyelftal of reclamebureau? Steun your local stamkroeg.’ staat op zijn site te lezen.

De hele serie interviews is vanaf donderdagavond 22u (‘bij het ingaan van de avondklok’) te zien op zijn site en op YouTube. De trailer staat nu online.

Het boek Aan de Amsterdamse nachten is binnenkort eenmalig in een gelimiteerde gebonden lockdown-editie verkrijgbaar, exclusief op www.kluun.nl.

 

 

 

 

 

Geplaatst op door

Literatuuronderwijs moet op de schop

literatuuronderwijs

Onderstaande column over literatuuronderwijs verscheen onlangs in JFK. Nu de scholen weer open zijn, geeft Kluun eenmaal per week een gastcollege over taal & literatuuronderwijs op basisscholen, VMBO’s en VWO’s. Interesse? Meld u aan bij martinekorstjens@gmail.com

————————–

Arjen Lubach luidde een tijdje geleden de noodklok:
uit een internationaal onderzoek naar leesplezier onder kinderen in 77 landen staat Nederland helemaal onderaan.

Onze kinderen haten boeken.

24% van onze vijftienjarigen kan niet of onvoldoende goed lezen om bijvoorbeeld gebruiksaanwijzingen van medicijnen te begrijpen. Nergens is de leesvaardigheid de laatste twintig jaar zo achteruit gekacheld als in Nederland. En dat hebben we allemaal aan onszelf te danken.

Literatuuronderwijs is van het pad geraakt.

Willem, ik roep het al jaren: we zijn helemaal van het pad geraakt in het onderwijzen van taal aan onze kinderen. Toen jij en ik op school zaten, diep in de vorige eeuw, begon het al, met de dictatuur van de verplichte literatuurlijst. Het literatuurlijsttrauma: omdat je als vijftien-, zestienjarig kind de literaire werken moest lezen en fileren die je eigenlijk helemaal niet wilde lezen, ging je lezen associëren met iets wat moet in plaats van iets wat leuk was.

Hoe vaak hoor je mensen niet zeggen dat een boek zo goed was, omdat je ‘het zó uit hebt!’ Alsof het een straf is om tijd te besteden aan lezen. Ik hoor zelden mensen zeggen over een restaurant dat het heel goed was, omdat je ‘na een uur lekker weer buiten stond.’ Of over een biertje: ‘Heerlijk. Het was binnen twee minuten op!’

We hebben onze kinderen als ganzen literatuur door de strot geduwd waar ze nog helemaal niet aan toe waren. Ja, er is een handvol kinderen dat De Avonden van Reve een betere tijdbesteding vindt dan Call of Duty Cold War, maar bij de bulk van de jonge kinderen creëren een levenslange antipathie tegen lezen. Niet alleen tegen literatuur, maar tegen lezen. We leren ze dat lezen sucks.

Plezier in lezen

En of het allemaal nog niet erg genoeg was, leerden we onze kinderen dat technisch, begrijpend en verklarend lezen veel belangrijk is dan plezier in lezen. Alsof je kinderen voetballen wilt leren, maar ze in plaats van een bal te geven eerst vier uur lang naar een tactische bespreking van Erik ten Hag laat luisteren.

In de uitzending van Lubach vertelde een hoogleraar Nederlands dat hij het VWO eindexamen had proberen te maken en finaal gezakt zou zijn.

Verplicht lezen van literatuur werkt averechts

Experts, hoogleraren, neuropsychologen, docenten en vijfendertig Nederlandse schrijvers (Adriaan van Dis, Ozcan Akyol, Alex Boogers, zijn het er over eens: het verplicht laten lezen van literatuur werkt volledig averechts. Laat kinderen de boeken lezen over onderwerpen waar ze zelf (!) voor warm lopen en hun woordenschat groeit met sprongen. Geef ze het plezier in taal terug.

Het veld in voor het literatuuronderwijs

Ikzelf ga elke week naar een school om daar kinderen enthousiast te maken voor verhalen, boeken, audioboeken, spelen met taal en lezen. Ik lees voor aan kleuters in groep 3, ik laat achtstegroepers me alles vragen wat ze maar willen weten (‘Hoeveel bladzijden is uw dikste boek?’ ‘Heb u Paul van Loon wel eens in het echt ontmoet?’ ‘In welke letters schrijft u?’ ‘Bent u rijk?’), ik doe woordspelletjes met brugklassers, ik spit kranten uit op maffe woorden met VMBO-ers, daag HAVO3 leerlingen uit om hun meest hilarische What’sApp-dialogen met de klas te delen en laat puisterige gymnasiumpubers in groepjes de meest geweldige verhalen verzinnen en uitschrijven.

Het veld in voor het literatuuronderwijs, Willem. Elke week een andere school. En zal ik je eens wat zeggen: het verhaal, de taal, het geschreven woord: het is niet dood. Maar je moet er godverdomme wel wat voor doen. Vertellen dat Turks Fruit echt nog veel geiler, beter en zieliger is dan Komt een vrouw bij de dokter, dat ze best te pruimen vonden. Uitleggen dat de teksten van De Jeugd van Tegenwoordig ook poëzie zijn en boordevol taalvondsten zitten. Hilarische scenes voorlezen van Brusselmans, Mano Bouzamour, Tommy Wieringa, P.F. Thomése.

Willem, de eerste de beste docent die zijn kinderen nu nog indoctrineert met het geloof dat je niet op kan groeien zonder de Grote Drie te hebben uitgeplozen, de eerste leraar die het nut van signaalwoorden, redengevende tekstverbanden en het verschil tussen activerende en betogende teksten stelt boven het plezier in taal, laat ik publiekelijk op het schoolplein stenigen met de complete cyclus van Het Bureau van Voskuil, het volledige oeuvre van Harry Mulisch en de verzamelde werken van Louis Couperus.

Het literatuuronderwijs en het eindexamen Nederlands moeten volledig op de schop.

Geplaatst op door

‘Hallo, ik ben Johan’

Zijn komst bezorgde me in de ochtend al diverse stoelgangen. Om 16.13 uur kwam Hij binnen. Johan Cruijff, de Grootste Voetballer die ons land ooit heeft voortgebracht, met een wereldwijde naamsbekendheid waar koningin Beatrix, Vincent van Gogh en Piet Hein groen en geel van jaloezie van zouden worden, deze Johan Cruijff stond in óns kantoor. In eigen persoon. Zijne Koninklijke Hoogheid was afgedaald naar ons.

Ons kantoor bestond uit een grote open ruimte, zonder hokjes, directiekamers en andere flauwekul. Alles en iedereen zat in dezelfde ruimte. Secretaresses, stagiairs, creatieven, accounttypes, schetsers, computernerds en de directie van de firma, waaronder ik.

Gasten, meestal gewichtige marketingmanagers, captains of industry en directiestropdassen liepen in bijna alle gevallen rechtstreeks langs alle bureautafels richting meeting room, met op z’n best een lichte hoofdknik naar de meute ter begroeting.

Zo niet Johan. El Salvador kwam binnen, keek rond, en ging op z’n gemakkie langs alle tafels, schudde één voor één de hand van Boris (23), Marc (28), Johan (47), Don (41), Devy (24), Jony (24), Eric (27), Arjan (38) en Kluun (destijds 36). En sprak daarbij telkens één onvergetelijk zinnetje. “Hallo, ik ben Johan.”

“Hallo. Ik ben Johan.” Mochten er bij mij ooit kapsones van welke aard dan ook zijn te ontwaren, dan geef ik u hierbij toestemming me op mijn bek te timmeren en me te herinneren aan het bezoek van Zijne Koninklijke Hoogheid aan Project X, donderdag 17 oktober 2000, 16.13 uur. “Hallo. Ik ben Johan.”

Geplaatst op door

Ode aan het Paradijs

Poptempel Paradiso is naakt, ontdaan van alle sfeer en energie. Programmeur Sanne Lohof staart weemoedig naar de bar, die wordt verbouwd. Ik zie naar de ingewanden van de biertap, de leidingen, het houten geraamte van de bar. Het voelt alsof ik een operatie kijk die ik niet mag hoor te zien. Clubonterend.

Sanne gaat me voor, de trappen naar boven, waarin op eenzame hoogte begin voor te lezen. Ik kijk neer op mijn cameraman die me vanuit het midden van een lege zaal staat te filmen. Op een sticker, recht onder zijn schoenen, wordt geboden om anderhalve meter afstand te houden. Achter hem een stellage, twee bezems op de vloer, in de hoek een hoogwerker. Hier in deze lege koude zaal waar zoveel stemmen hebben geklonken, klinkt op dit moment alleen die van mij. Behalve Sanne en mijn cameraman is er niemand die luistert.

Paradiso. De nummer 1 van De Top 100 Aller Tijden van het Amsterdams Nachtleven. New York, LA, London, Berlijn, Manchester, Ibiza: nergens ter wereld is er een venue die al vijftig jaar onafgebroken open is, waar concerten en club-avonden zijn en dat zo geliefd is onder de hele bevolking. Ultra-hip of button-down, schootermakelaar of Mercatorplein-Marokkaan, frisse studente of dikbuikige vijftiger: iedereen heeft in Paradiso zijn eigen kippenvelmomenten gehad, ergens tussen 1968 en nu.

In 2011 presenteerden Parool-journalist Hans van der Beek en ik het boek hier, in Paradiso, voor de allereerste keer. Toen stond het hier stampol. Lieve, licht aangeschoten vrienden, uitgevers en andere boekenliefhebbers. Aan het einde van de boekpresentatie trakteerden we ons gevolg op een rondleiding door de catacomben van onze nationale poptempel (‘Pa, weet je dat je nu loopt waar de Stones en Prince ook hebben gelopen?’ ‘Dè’s verrèkes fèèn vur ze, jonghu’).

Aan de Amsterdamse Nachten is nu bijna uitverkocht. De állerlaatste exemplaren zijn hier te koop. Zodat je thuis kunt genieten van de Amsterdamse Nachten. Tot we elkaar weerzien, hier aan de bar in Paradiso!

Aan de Amsterdamse Nachten wordt herdrukt in een exclusieve uitgave. Je kunt je hier inschrijven voor deze uitgave, gesigneerd door beide schrijvers.”

horeca dicht amsterdam mist omzet avondklok

Geplaatst op door

Agge mar lief bent

[responsivevoice voice=”Dutch Male” buttontext=”Voorlezen? Klik hier”]

Agge mar lief bent…’ zei ons mam tegen de stagiaire in verzorgingstehuis Padua, waar mijn moeder resideerde. ‘Agge mar lief bent.’ De meeste wijsheden in het leven zijn simpel. Deze week, rond kerst, lees ik afen toe een klein stukje voor dat daarover gaat. Ik wens u een lieve kerst. (Het fragment komt uit verhalenbundel KLUNEN. In de webshop op Kluun.nl zijn alle door mijn geschreven boeken verkrijgbaar. Gesigneerd en wel. Ook in de webshop: tegeltjeswijsheden van ons pap en ons mam. Www.kluun.nl/webshop)

[/responsivevoice]

Geplaatst op door

Komt een vrouw bij de dokter_jpg

[responsivevoice voice=”Dutch Male” buttontext=”Voorlezen? Klik hier”]

De cover van Familieopstelling is genomineerd voor de Beste Boekomslag van 2020. Ik weet nog dat redacteur Jasper Henderson het ontwerp liet zien. Het kostte me 0,74 seconden om hem goed te keuren. Die goedkeuring ging gepaard met een kreet van euforie en de grootste moeite om de Coronaregels niet te overtreden met een ouderwetsche knuffel.

Wie zich de oorspronkelijke omslag van Komt een vrouw bij de dokter (destijds ontworpen door Eric Hesen) van zeventien jaar geleden nog herinnert, kan niet anders dan beamen: concept en beeld van #familieopstelling zijn briljant. De makers: @Riesenkind.

Sometimes you can judge a book by its cover. Doet u mij (en ongetwijfeld ook de ontwerphelden van Riesenkind) een plezier en neem even de moeite om te stemmen op #familieopstelling als beste boekomslag van 2020. Ik zal u gedenken in mijn avondgebeden.

Stemmen kan hier.

[/responsivevoice]

Geplaatst op door

Klunen met Flair

‘IK VIND HET NIET ERG OM TE LATEN ZIEN DAT IK NIET PERFECT BEN, OF DAT IK DINGEN NIET NETJES HEB AANGEPAKT’

Het interview met Flair waarin alle vragen beantwoord worden die je zou willen weten en waar dingen zoals “Maar jij bent wel de man die een businessmodel heeft gemaakt van vreemdgaan.” verduidelijkt worden. Alle vragen die je ooit zou willen stellen zullen beantwoord worden in dit ontzettend leuke interview. ivermectin wucheria

kluun flair

ALTER EGO STIJN DOET IN ZIJN LAATSTE BOEK HETZELFDE, MAAR: ‘IK BEN STIJ NIET. MIJN LEVEN IS ECHT VEEL SAAIER DAN DAT VAN HEM. OP ALLE FRONTEN.’

Niet alleen nemen we je mee door het boek en de achterliggende gedachtes, maar ook de belangrijke vraag of ik liever naar Ibiza of Drenthe ga…. Snel lezen dus!

Geplaatst op door

Het audioboek is er

Het audioboek is er. Ingesproken door Kluun. De eerste 500 luisteraars geven hem 4,4 sterren. Een paar reacties:

‘Leest fijn door ook grappig met dat dialect. En heel warm zoals hij over zijn moeder en zus praat.’
‘Geweldig voorgelezen door de schrijver zelf. Humor en ontroering gingen hand in hand. Genoten!’
‘Hilarisch, liefdevol, openhartig, fijn geschreven. Aanrader voor iedereen die Komt een vrouw & Weduwnaar heeft gelezen!’
‘Hartverscheurend en om te gieren. Geweldig voorgelezen.’
‘Met humor beschreven. De enige die dit kan voorlezen was de schrijver zelf met het Brabantse accent. Ben benieuwd hoe het verder met de therapie is gegaan. Is dat het volgende boek?’

En de mooiste:
‘Vooral heel mooi indringend omdat het door hemzelf is ingesproken! In heerlijk Limburgs.’

@rowwenheze kan tevreden zijn.
‘Is een kwestie van geduld
Rustig wachten op d’n dag
Dat heel Holland Limburgs lult.’

Hieronder een fragment uit het audioboek van Familieopstelling: 

Geplaatst op door — Geef een reactie

De lat moet hoger, Elly

Www.ellyschoice.nl, een gloednieuw abonnementsysteem voor eBooks is gestart. Uitgeversgroep VBK (Saskia Noort, Herman Koch, Susan Smit, Simone van der Vlugt, Marion Pauw) en Dutch Media (toptitels als Stoner, De Cirkel en auteurs als Grunberg en James Worthy) hebben samen de dienst opgezet.

Laten we beginnen met het goeie nieuws: eindelijk een groep uitgevers die vooruit denkt ipv achteruit. Het is er, het is nieuw, er ligt een gedachte aan ten grondslag, er wordt met enkele grote partijen samengewerkt (Samsung en Cheaptickets.nl gaan Elly abonnementen weggeven), en er zijn enkele goede strategische keuzes gemaakt (niet streamen maar downloaden; een boek is dus overal te lezen).  Dat is in de boekenmarkt van de laatste jaren al heel wat. Hulde.

Het slechte nieuws is dat het met de naam Elly en het gering aantal maandelijkse titels, door de uitgevers zelf geselecteerd, vooralsnog eerder een jaren tachtig-sfeer van Esso Tijgertrends, Margriet en Boek en Plaat uitademt dan van digitale vernieuwing.

Tien boeken, dat staat gelijk aan de keuze op twee pagina’s van de Boek en Plaat-gids uit 1986. En geen kwaad woord over Marion Pauw, Susan Smit en Saskia Noort, maar dit had de selectie kunnen zijn van de redactie van Telegraaf Vrouw (ja, ja, ik weet het, Herman Kochs Zomerhuis met zwembad (uit jan 2011) staat er ook tussen). Waarom niet een titel als Stoner, waarom niet De Cirkel van Eggers, een Ammaniti, een Grunberg bij de introductie? Een tikkie meer Jeroen Pauw had er wel in gemogen, Elly, maar misschien past dat niet bij je. Elly bepaalt welke tien boeken iets voor ons, lezers, zijn en dat is vooral vrouwelijk en spannend.

Wat mij verbaast en tegenvalt: een fan van een bestsellerauteur moet vijf maanden geduld hebben voor het boek beschikbaar is als eBook via Elly’s choice. Vooral dat is zo in strijd met alles wat internet is, met alles wat digitaal is. Vijf maanden wachten? Dat is leesmap, ECI, Boek en Plaat, Story bij de kapper. Maar Kluun, Netflix doet toch hetzelfde? Daar zijn films en series toch ook pas te zien maanden of zelfs jaren nadat ze in de bioscoop of op tv waren? Klopt. Maar Netflix heeft House Of Cards. Ik vermoed dat Elly in haar eerste jaar ook met exclusieve titels gaat komen, maar zoiets werkt alleen als het een erkende topauteur is. Dus de nieuwe Noort of Koch, exclusief bij Elly. En dan geen tussendoortje, maar de Nieuwe Grote Roman.

Daarnaast: anders dan bij boeken is het bij een nieuwe  film  een geaccepteerd fenomeen dat je ervoor naar de bioscoop moet, ondanks het feit dat we dertig jaar geleden, toen de VHS-video populaird werd, al dachten dat de bioscoop op sterven na dood was. Waarom vijf maanden wachten op een eBook bij Elly’s Choice? De keuze lijkt gebaseerd op angst voor de reguliere boekhandel. Maar het lokt uit wat de dienst wil voorkomen: illegale downloads.

Een behoudende start, maar het is in ieder geval een start en dat dient beloond. Ik hoop dat de initatiefnemers van Elly’s choice niet gestraft worden voor hun voorzichtige opzet en het daarmee gecreëerde Boek en Plaat 2.0- imago. De wet van de remmende voorsprong kan snel omslaan inde wet van de geëlimineerde voorsprong. Dus alsjeblieft, Elly, zet de pas erin, haal andere uitgevers erbij, kom met meer en vooral (minimaal 90% van de Bestsellertop60) titels.

eBooks kunnen, mogen en horen geen 12 of 15 euro te kosten. Dat valt aan geen lezer uit te leggen. Elly is met haar 35 euro voor een jaarabonnement plus 3 euro per maand voor de tien Elly-titels niet duur. Dat is een opluchting.  Maar Elly mist een killer app.

De lat moet hoger, wil Elly slagen. Maar dat weten ze bij VBK en Lebowski zelf ook wel. Een beetje meer Blendle, een beetje minder Boek en Plaat alsjeblieft.