Schrijver/columnist/journalist Leon Verdonschot, tv-maker/radiomaker/columnist Art Rooijakkers en ik, de zelfverklaarde Bruce Brothers, werden over onze held geïnterviewd voor een binnenkort te beluisteren podcast van Bas Louissen. Ik zal heel eerlijk zijn: ik kende Bas niet. Na afloop van de sessie, waarbij we gedrieën de interviewer urenlang onderdompelden in het Evangelie van De Baas, vroeg ik mijn zeventienjarige dochter om even een staatsieportret te maken. ‘Kende je Leon en Art eigenlijk al?’ vroeg ik. De bekende schrijver/columnist/journalist en de bekende tv-maker/radiomaker/columnist kregen nog net een beleefde hoofdknik, terwijl ze het woord enthousiast tot onze interviewer richtte: ‘He, jij bent Bas van de Man Man Man-podcast! Mijn vriendinnen en ik luisteren allemaal!’
Ik kreeg een flashback naar het schoolplein van de Tweede Daltonschool in het luxereservaat Amsterdam Zuid, zes jaar geleden.
Furtjuh
Al sinds 2003 ben ik vaste gast op het schoolplein van de Tweede Daltonschool in het luxereservaat Oud Zuid in Amsterdam. De school ligt naast het Hiltonhotel. Veel moeders gaan daar gezellig nog even samen een cappuccino van 6,50 euro drinken, nadat ze kun kinderen naar school hebben afgezet en voor ze naar de sportschool.
Ik kwam ook regelmatig in het Hilton, met een andere moeder van school, vlak voor we onze kinderen gingen ophalen. De moeder van Sanne en ik namen meestal een kamer op de achtste verdieping. Dat was handig, zo konden we zien of onze kinderen al op het schoolplein stonden en we ons dus langzaam een beetje moesten gaan aankleden en terug naar onze gezinnen moesten.
Ik heb drie dochters. Mijn oudste doet nu eindexamen Gymnasium, de andere twee zitten nog op de Tweede Dalton. Als alles volgens planning verloopt (en daar ga ik wel vanuit: mijn kinderen blijven nooit zitten, ze slaan hooguit af en toe een klas over) ben ik over drie jaar dan eindelijk schoolpleinouder af. Dan heb ik dus zeventien jaar achtereen op het schoolplein doorgebracht.
Er lopen meer BN’ers rond op het schoolplein van de Tweede Dalton dan in het Mediapark in Hilversum. De ouders van de kinderen hebben beroepen als acteur, schrijver, televisiepresentator, regisseur, dj, radiomaker of kunstenaar. Ik noem geen namen, maar laat ik het zo zeggen: zonder de ouders van de kinderen van de Tweede Daltonschool was De Wereld Draait Door dagelijks de helft korter. (Ook de moeder van Sanne kent u van televisie trouwens. En ja, ze zijn nep.)
Vorige week moest mijn twaalfjarige dochter Roos haar spreekbeurt houden. Ze had als onderwerp Furtjuh uitgekozen. Wat zegt u? U heeft geen idee wie Furtjuh is?
Ik wist het ook niet, moet ik eerlijk zeggen. Ik dacht even dat het misschien een 2.0 versie was van Furby – dat harige, pratende huisdier op batterijen dat in de jaren negentig ineens opdook en vervolgens alras uitstierf, maar dat is niet zo, Furby en Furjuh hebben niets met elkaar te maken. Hooguit hun oogopslag maakt ze enigszins verwant.
Onze dochters kennen Furtjuh wel. Ieder kind tussen de twaalf en zeventien kent Furtjuh.
Mijn dochter van twaalf hield haar spreekbeurt over Furtjuh. Ze weet alles van Furtjuh. Dat hij 27 is, in het echt Rutger Vink heet, dat hij van glitters houdt, dat hij met woorden als furbulous, furverschrikkelijk en furbruari een eigen taaltje heeft geconstrueerd, waarom hij begonnen is met Youtuben en dat hij vorig jaar uit de kast gekomen is. Bekijk de video waarin hij dat vertelt, Willem, die jongen deugt. Erg ontroerend.
Mijn dochter had bedacht dat ze ook een Furblulous t-shirt van Furtjuh wilde, om haar spreekbeurt extra cachet bij te zetten. Ik dacht, laat ik eens kijken of Twitter ook geschikt is om iets gedaan te krijgen in plaats van alleen bagger over je uitgestort te krijgen en jawel hoor: Furtjuh reageerde meteen en was graag bereid een t-shirt op te sturen. En hij had nog een idee: als hij nu zelf eens bij de spreekbeurt zou zijn, want het was verrassingsweek en in die week ging hij zoveel mogelijk kinderen verrassen.
De blik van mijn dochter toen Furtjuh tijdens haar spreekbeurt de klas betrad, was onbetaalbaar. Zo heeft ze nog nooit naar mij gekeken. Ook de kinderen in haar klas slaakten gilletjes en kregen rode koontjes. Zelfs de juf betrapte ik op bakvisgedrag.
Het nieuws dat er een ster rondliep in school, ging als een lopend vuurtje. Na de spreekbeurt stonden het schoolplein vol met kinderen die smeekten om een selfie met Furtjuh.
De aanwezige acteur, schrijver, televisiepresentator, regisseur, dj, radiomaker en kunstenaar stonden aan de rand van het schoolplein. Ze hadden geen idee wie die jongen was waar hun kinderen omheen dromden.
De kinderen wel. Furtjuh is de eindbaas van het schoolplein.
Dit verhaal (en vele andere vingeraflikkers) staat in KLUNEN2. Gesigneerd en wel te koop in de webshop.