Auteur: Kluun

Schrijver/columnist/journalist Leon Verdonschot, tv-maker/radiomaker/columnist Art Rooijakkers en ik, de zelfverklaarde Bruce Brothers, werden over onze held geïnterviewd voor een binnenkort te beluisteren podcast van Bas Louissen. Ik zal heel eerlijk zijn: ik kende Bas niet. Na afloop van de sessie, waarbij we gedrieën de interviewer urenlang onderdompelden in het Evangelie van De Baas, vroeg ik mijn zeventienjarige dochter om even een staatsieportret te maken. ‘Kende je Leon en Art eigenlijk al?’ vroeg ik. De bekende schrijver/columnist/journalist en de bekende tv-maker/radiomaker/columnist kregen nog net een beleefde hoofdknik, terwijl ze het woord enthousiast tot onze interviewer richtte: ‘He, jij bent Bas van de Man Man Man-podcast! Mijn vriendinnen en ik luisteren allemaal!’

Ik kreeg een flashback naar het schoolplein van de Tweede Daltonschool in het luxereservaat Amsterdam Zuid, zes jaar geleden.

Furtjuh

Al sinds 2003 ben ik vaste gast op het schoolplein van de Tweede Daltonschool in het luxereservaat Oud Zuid in Amsterdam. De school ligt naast het Hiltonhotel. Veel moeders gaan daar gezellig nog even samen een cappuccino van 6,50 euro drinken, nadat ze kun kinderen naar school hebben afgezet en voor ze naar de sportschool.

Ik kwam ook regelmatig in het Hilton, met een andere moeder van school, vlak voor we onze kinderen gingen ophalen. De moeder van Sanne en ik namen meestal een kamer op de achtste verdieping. Dat was handig, zo konden we zien of onze kinderen al op het schoolplein stonden en we ons dus langzaam een beetje moesten gaan aankleden en terug naar onze gezinnen moesten.

Ik heb drie dochters. Mijn oudste doet nu eindexamen Gymnasium, de andere twee zitten nog op de Tweede Dalton. Als alles volgens planning verloopt (en daar ga ik wel vanuit: mijn kinderen blijven nooit zitten, ze slaan hooguit af en toe een klas over) ben ik over drie jaar dan eindelijk schoolpleinouder af. Dan heb ik dus zeventien jaar achtereen op het schoolplein doorgebracht.

Er lopen meer BN’ers rond op het schoolplein van de Tweede Dalton dan in het Mediapark in Hilversum. De ouders van de kinderen hebben beroepen als acteur, schrijver, televisiepresentator, regisseur, dj, radiomaker of kunstenaar. Ik noem geen namen, maar laat ik het zo zeggen: zonder de ouders van de kinderen van de Tweede Daltonschool was De Wereld Draait Door dagelijks de helft korter. (Ook de moeder van Sanne kent u van televisie trouwens. En ja, ze zijn nep.)

Vorige week moest mijn twaalfjarige dochter Roos haar spreekbeurt houden. Ze had als onderwerp Furtjuh uitgekozen. Wat zegt u? U heeft geen idee wie Furtjuh is?

Ik wist het ook niet, moet ik eerlijk zeggen. Ik dacht even dat het misschien een 2.0 versie was van Furby – dat harige, pratende huisdier op batterijen dat in de jaren negentig ineens opdook en vervolgens alras uitstierf, maar dat is niet zo, Furby en Furjuh hebben niets met elkaar te maken. Hooguit hun oogopslag maakt ze enigszins verwant.

Onze dochters kennen Furtjuh wel. Ieder kind tussen de twaalf en zeventien kent Furtjuh.

Mijn dochter van twaalf hield haar spreekbeurt over Furtjuh. Ze weet alles van Furtjuh. Dat hij 27 is, in het echt Rutger Vink heet, dat hij van glitters houdt, dat hij met woorden als furbulous, furverschrikkelijk en furbruari een eigen taaltje heeft geconstrueerd, waarom hij begonnen is met Youtuben en dat hij vorig jaar uit de kast gekomen is. Bekijk de video waarin hij dat vertelt, Willem, die jongen deugt. Erg ontroerend.

Mijn dochter had bedacht dat ze ook een Furblulous t-shirt van Furtjuh wilde, om haar spreekbeurt extra cachet bij te zetten. Ik dacht, laat ik eens kijken of Twitter ook geschikt is om iets gedaan te krijgen in plaats van alleen bagger over je uitgestort te krijgen en jawel hoor: Furtjuh reageerde meteen en was graag bereid een t-shirt op te sturen. En hij had nog een idee: als hij nu zelf eens bij de spreekbeurt zou zijn, want het was verrassingsweek en in die week ging hij zoveel mogelijk kinderen verrassen.

De blik van mijn dochter toen Furtjuh tijdens haar spreekbeurt de klas betrad, was onbetaalbaar. Zo heeft ze nog nooit naar mij gekeken. Ook de kinderen in haar klas slaakten gilletjes en kregen rode koontjes. Zelfs de juf betrapte ik op bakvisgedrag.

Het nieuws dat er een ster rondliep in school, ging als een lopend vuurtje. Na de spreekbeurt stonden het schoolplein vol met kinderen die smeekten om een selfie met Furtjuh.

De aanwezige acteur, schrijver, televisiepresentator, regisseur, dj, radiomaker en kunstenaar stonden aan de rand van het schoolplein. Ze hadden geen idee wie die jongen was waar hun kinderen omheen dromden.

De kinderen wel. Furtjuh is de eindbaas van het schoolplein.

Dit verhaal (en vele andere vingeraflikkers) staat in KLUNEN2. Gesigneerd en wel te koop in de webshop.

 

 

 

 

Wat je ook doet in de week van het paasontbijt op de school van je kind: vermijd de volgende dingen

1. Zakelijke afspraken plannen.
2. Andere plannen maken die niets te maken hebben met het paasontbijt.
3. Een eigen interpretatie geven aan de boodschappenlijst die je kind je voor het paasontbijt heeft verstrekt.
4. Die blauwe bloemetjespyjama van je kind in de was doen.
5. De plastic zak met daarin het door het kind gekleide eierdopje, de zelfgeschilderde eierwarmer en het stickervel met paashazen, aanzien voor afval en hem bij het vuil zetten.

Vooral het laatste niet. Het staat qua gevoelstemperatuur gelijk met kindermishandeling (‘Ja, maar schatje, waarom heb je die spullen dan ook in een plastic zak gestopt, dit weekend zat alles nog in je paasdoos…’ ‘Da…ha…haa…hat…vo…ho…ond… – snik, huil, snotter – ih…hik…ge…ge…makkelijker…’) Het is dat Bart Smit, Albert Heijn, de HEMA en mijn vriendin wel bij de les waren en met gezamenlijke inspanning de inhoud van de paasdoos in de herkansing veilig hebben gesteld, afgelopen dinsdagavond, vlak voor zes uur, nauwelijks twaalf uur voor het paasontbijt, anders was ik reddeloos verloren geweest. Door de reddingsactie van mijn vriendin kan ik me de komende maanden gewoon vertonen in de klas van mijn kind, bij de kinderen in de klas van mijn kind, bij de ouders van de kinderen in de klas van mijn kind en bij de juf van mijn kind. O ja, en bij mijn kind.

Mensen zonder kinderen hebben er geen weet van, maar het kerstdiner en het paasontbijt op school zijn grotere evenementen dan het WK voetbal en de Olympische Spelen. Die hele vaccinatie-operatie is een lachertje vergeleken bij het paasontbijt op school.

Onderzoeken wijzen uit dat het paasontbijt gezinnen meer stress oplevert dan een verhuizing of een autorit van twintig uur naar de Costa Brava.

De eerste politieke partij die werkgevers verplicht om ouders van kinderen ouderschapsverlof te verlenen in de weken voor Pasen en Kerst geef ik een goeie kans bij de komende verkiezingen.

Deze column is alweer zeven jaar oud. Mijn tijd van paasdozen is gelukkig voorbij. Ik wens alle ouders die er nog volop inzitten veel sterkte. U bent niet benijdenswaardig deze dagen.

‘Pap?
‘Ja, liefje?

‘Ik wil een navelpiercing…’

‘Geen sprake van.’

‘Waarom niet?’

‘Omdat je daar veel te jong voor bent.’

‘Nee, ik wil een echt argument.’

‘Volgens mij heb ik je net een echt argument gegeven.’

‘Ik ben bijna vijftien.’

‘Over vier maanden.’

‘Dat is toch bijna.’

‘Dat is helemaal niet bijna.’

‘Vanaf je twaalfde mag je gewoon een piercing, hoor. En een tattoo mag trouwens ook.’

‘O, je wilt ook meteen een tattoo?’

‘Nee. Althans nog niet. Maar het zou wel mogen. Net als een navelpiercing.’

‘Hoe kom je daar nou bij?’

‘Ik heb het opgezocht. Hier, op Rijksoverheid.nl: ‘Het is verboden een tattoo of piercing te laten zetten onder de twaalf jaar.’ Oftewel…’

‘Dat geloof ik niet. Laat eens zien…’

‘Alsjeblieft.’

‘Krijg nou wa-… wacht even: lees dan ook meteen wat eronder staat. ‘Jongeren van 12 tot 16 jaar mogen alleen een tatoeage met toestemming van de ouders. De ouders moeten aanwezig zijn als de tatoeage of piercing wordt gezet.’

‘Nou, maar dan ga jij toch mee.’

‘Ik peins er niet over.’

‘Dan doe ik het zelf wel.’

‘Hoe dan?’

‘Met een naald. Op internet staan instructievideo’s. Het is helemaal niet moeilijk.’

‘Weet je wat: je gaat je gang maar. In de la liggen naalden. Let er wel even op dat je de komende tijd geen afspraken maakt.’

‘Want?’

‘Omdat je de komende weken met veertig graden koorts in het ziekenhuis ligt met een etterende ontsteking waar het pus uitstroomt als lava uit de Vesuvius.’

‘Dit was vorige week. En toen volgde na dagen van zeuren, zeiken en zaniken een verrassende wending in het onderhandelingsproces. Ik ontvang een mail van mijn dochter, met een bijlage. Ik open de bijlage. In beeld verschijnt een powerpointpagina, met beeldvullende titel.

NAVELPIERCING.

Eronder een rits foto’s van gepiercete navels. Geen van de navels lijkt meerderjarig. Klik.

WAAROM EEN NAVELPIERCING?

1. Waarom niet? (Het is 2021!!!!)
2. Kaolo sexy
3. Je mag 3-6 weken niet zwemmen, dus het moet deze winter)
4. Ik ga veel sporten, want een piercing in vette buik = lelijk (nog een voordeel: we moeten nu wel echt uitkijken dat we niet zwanger worden!)
5. Ik betaal hem van mijn kledinggeld

Zodra de piercingstudio’s weer openen, mag Y een piercing. Voorstel aangenomen op basis van opvoedkundige argumenten. Welke kind bedenkt er nu een powerpoint om zijn ouders te overtuigen?

PS: Intussen weet ik het antwoord Alle kinderen. Op TIKTOK stikt het van de powerpoint-presentaties om je ouders te overtuigen van elk plan dat ouders dreigen te dwarsbomen. Even de eigen naam invullen, hier en daar termen veranderen in thuisfeestje, vakantie, iPhone12 of navelpiercing en je zit geramd als puber.

‘Mijn vader trapt echt overal in,’ hoorde ik Y aan de telefoon tegen een vriendin zeggen.

---

Bovenstaand verhaal is fictie. Of, nou ja, ook weer niet. Maar ik ben niet de ‘pap’ in het verhaal en Y bestaat wel, maar ze is niet mijn dochter.  Y is overigens heel gelukkig met haar piercing en ze heeft vooralsnog geen bloedvergiftiging opgelopen.

 

[/et_pb_text][et_pb_text _builder_version=”4.9.1″ _module_preset=”default”]

Nog even wat meer info voor iedereen die z’n pubers te woord moet staan over piercings en vanaf welke leeftijd je een piercing mag.

Vanaf welke leeftijd mag je een piercing?

• Het is verboden een tatoeage of piercing aan te brengen bij kinderen onder de 12 jaar. Een piercing in de oorlel mag wel.
• Jongeren van 12 tot 16 jaar mogen alleen een tatoeage met toestemming van de ouders (of voogd). De ouders moeten aanwezig zijn als de tatoeage of piercing wordt gezet.
• Jongeren van 12 tot 16 jaar mogen geen tatoeage op het hoofd, de hals, de polsen of handen. Zij mogen ook geen genitale piercing. Bij meisjes is een tepelpiercing verboden.
• Jongeren van 16 jaar en ouder mogen zelf bepalen of ze een tatoeage of piercing laten zetten.

(bron: rijksoverheid.nl)

In de Van Woustraat, vlakbij de Stadhouderskade, zit een café waar ik vaak langsfiets. Zelf ben ik er nog nooit binnen geweest en het zal ook wel even duren voor er überhaupt iemand binnenmag, gaan we vanavond met de persco vast weer horen, maar de naam van het café deed me vanaf de eerste keer dat ik er langs kwam, glimlachen. ‘Het huis van iemand anders’. Vinkgrappig.

Deze week zag ik op de raam van het café deze poster hangen. Afzender Dirk van den Broek. Ik weet niet hoeveel Dirk de uitbaters van Het huis van iemand anders betaalt en daar heb ik ook niks mee te maken, maar ik vind het een mooi gebaar van deze super. Om me heen hoor ik veel mensen mopperen over de euforische jaarcijfers van supermarktketens. Onze grootgrutters hebben geen last maar juist profijt van lockdown, horeca sluiting en avondklok en dat wringt. Ik betrap mezelf er ook op dat ik als consument vaak de makkelijke oplossing pak en bol of appie langs laat komen met een bestelling die ik ook gewoon bij de plaatselijke deli, boekhandel, wijnerij of kantoorartikelenwinkel had kunnen bestellen en er vier uur later even langs had kunnen fietsen om mijn spullen op te halen. Gemak dient de mens soms teveel.

Een tijd geleden postte ik een verhaal over een briljante en vooral lieve promo-actie van restaurant Kees, tegenover mijn woonark. #vinkkees, zette ik daarbij. Nou, vooruit, deze sympathieke actie van Dirk krijgt van mij een pluim en een #vinkdirk.

Corona kregen we er toch samen onder, staat er toch op de muur achter minister De Jonge en min pres Rutte?

Nou, Albert, Aldi, Lidl en Jumbo: volg Dirk en kom er maar in met jullie eigen empathiemarketing. Support your local watdanook.