‘Moet jij eens niet naar een psycholoog?’ vroeg Judith van de Klundert me 25 jaar geleden. We waren allebei midden dertig, hadden een dochter van één jaar oud, beiden een eigen bedrijf en leefden als God in Amsterdam.
Juut praatte in die tijd wekelijks met een psycholoog, in een poging te bevatten dat ons onbezorgde leventje ontploft was door Mastitis carcinomatosa, de uitzichtloze, ontvlambare vorm van borstkanker die bij haar gediagnosticeerd was.
Ik durfde een psycholoog niet aan. Natuurlijk wist ik dat er het een en ander niet helemaal joho zat in mijn hoofd. Natuurlijk wist dat ik dat ik bezig was tegen de klippen op te vluchten van het leven zoals zich dat door de kanker plotseling had ontvouwd. Natuurlijk wist ik dat mijn morele kompas niet helemaal goed stond afgesteld.
Komt een vrouw bij de dokter schreef ik ruim twintig jaar geleden. Het verhaal gaat over liefde in tijden van kanker.
Het script voor de theaterbewerking kreeg ik in mijn mail terwijl ik op Zanzibar was met mijn vrouw Anne. We waren drie dagen ervoor getrouwd. Het was alsof ik werd terug gekatapulteerd naar 25 jaar geleden, naar een totaal uit de hand gelopen versie van mezelf. Niet per se een terugblik waar ik graag aan werd herinnerd op mijn honeymoon.
Ontelbare keren is me de afgelopen twintig jaar gevraagd, door journalisten en lezers, of ik me niet schaamde voor het verhaal.
Nee.
Nooit.
Ook nu niet, in de bewerking van de jonge schrijver Koen Caris. Het verhaal nodigt uit om erin te zien wat je erin wil zien.
Verhalen zijn spiegels.
Komt een vrouw bij de dokter heeft voor mij altijd als een spiegel gediend. Ik gun iedereen zijn eigen spiegel.
Kluun
PS: De theaterbewerking van Komt een vrouw bij de dokter tourt nu door heel Nederland. De Telegraaf, de Volkskrant, Trouw en Theaterkrant waren eensgezind: 4 sterren.
PPS: Anne, mijn vrouw, is psycholoog. Kreeg Juut toch nog gelijk.
——
Over 57 weken word ik zestig.
Ik heb mezelf de opdracht gegeven om de komende 60 weken 60 mijmeringen op te schrijven. Verhaaltjes over ouder worden, over dingen anders zien, het leven anders bekijken. Zie het als dagboek zonder slot.
60 Things I’ve Learned. Dit is #3
