Tijdens mijn studie heb ik altijd op zaterdag
en op doordeweekse avonden gewerkt. Na mijn studie ben ik meteen gaan werken. Mijn carrière ging geswind. Van assistent sales promotion was ik binnen enkele jaren European director Customer service bij Time Warner. Ik verdiende er het driedubbele van het modale salaris dat mijn moeder me had voorgerekend.
En ik was doodongelukkig.
Ik nam ontslag en ging aan de slag bij een
reclamebureau. Drie jaar later begon ik mijn eigen bureau, samen met een van mijn beste vrienden. Intussen had ik Judith ontmoet, op een mooie mei-avond tijdens het Jazz-festival in Breda. Ik was op slag verliefd, binnen een jaar woonden we samen. We waren
gelukkig, verdienden geld als water, bezochten de nieuwste hippe restaurants in dezelfde maand dat ze hun deuren hadden geopend. We trouwden, gingen op huwelijksreis naar de muzieksteden Nashville, Memphis, Baton Rouge en New Orleans, we kregen een wolk van een dochter.
Nooit kende ik armoede, het leven en de
liefde had me altijd toegelacht. Ik was ervan overtuigd dat het leven maakbaar was. Als je maar hard wilde werken. Als je maar durfde, als je maar durfde springen als je verliefd was. ‘Als iets me niet bevalt in mijn leven, dan verander ik het,’ was mijn levensmotto.