Aan de Amsterdamse Nachten, de lockdownseries, afl 2 : Jimmy Woo.
[responsivevoice voice=”Dutch Male” buttontext=”Voorlezen? Klik hier”]
Oktober 2003. Amsterdam snakt naar een nieuwe RoXY, iT, Mazzo, Richter. En dan gaat het gerucht dat een gefortuneerd zakenman uit Hongkong van zins is neer te strijken in Amsterdam en daar een club te openen. Mr. Jimmy Woo. Niemand weet wie hij is, alle communicatie verloopt via zijn mensen. Op Google levert de zoekopdracht Jimmy+Woo+Hongkong een interessant profiel op. Meneer Woo zit in zaken. Hij wordt in verband gebracht met opiumhandel, maar is tevens kungfu-grootmeester. Op de openingsavond is tout hip, healthy & wealthy 020, maar één man is in geen velden of wegen te bekennen: Jimmy Woo zelf. De belangrijkste reden daarvoor is dat Jimmy Woo niet bestaat.
Desondanks claimen mensen aan de deur van de VIP-club een persoonlijke vriend van Mr. Woo te zijn, in een wanhopige poging de doorbitch, de vrouw die beslist over leven en dood, te bewegen hen binnen te laten. Vandaag ben ik de enige persoon die op de gastenlijst staat. Bedrijfsleider Mercedes Coco (iets zegt me dat ook dit een artiestennaam is, maar zíj bestaat in ieder geval wel) laat me binnen. De aanblik van de nachtclub is surrealistisch. De dansvloer is gevuld met hometrainers. Jimmy Woo heeft, in een poging te redden wat er te redden valt, het etablissement maar verhuurd aan een fitnessclub. Die er, sinds de strengere regels, ook al niet meer binnen mag. Hoe de lockdown een hippe nachtclub transformeert tot een ongebruikte fitnessruimte.
[/responsivevoice]
Aan de Amsterdamse Nachten wordt herdrukt in een exclusieve uitgave. Je kunt je hier inschrijven voor deze uitgave, gesigneerd door beide schrijvers.”