We zijn kampioen. Voor de vierde keer. Vier jaar geleden ontplofte de Arena al bij de warming up tegen Twente. Dit seizoen werden we kampioen na een fantastische wedstrijd waarin we Heracles op 1-1 wisten te houden. En dus zijn we weer de beste van Rotterdam, en van Eindhoven, en van Enschede, en van Alkmaar, en van Waalwijk en van… gaap.
Het verschil met 1995 is dat we helemaal niet de beste van Rotterdam en Eindhoven zijn maar dat – om in het jargon van onze andere Grote Volksmenner te blijven – dat Eindhoven en Rotterdam en Enschede en de rest de slechtsten zijn van Amsterdam, als u me nog kunt volgen. Wij zijn de beste van de slechtsten. Meer stelt het kampioenschap van 2013/2014 niet voor.
Straks is het augustus. Horen we dat Frank nog een jaar blijft, vertrekken er op de valreep weer drie spelers en komen er twee bij en worden we in december in de Champions League en in februari in de Europa League uitgeschakeld en dan is het mei en zijn we vijf keer kampioen in vijf jaar. We kunnen seizoen 2014/2015 evengoed schriftelijk af doen.
‘Is dit alles?’ zou Henny Vrienten zingen. Worden we daar met zijn allen nou warm van? Wat zijn de marges van de verrassing? Een paar jaar geen kampioen worden en dan weer een paar jaar wel? Eén keertje overwinnen in de achtste finales van de Champions League en dan weer zes jaar niet?
Wat willen we met zijn allen? Dat weten we best.
We willen, zonder de Ajax-cultuur te verliezen, de kans krijgen ons te meten met clubs die ertoe doen.
We willen dat we onze spelers niet zien vertrekken als ze eenentwintig zijn.
We willen aantrekkelijk zijn voor topspelers die nog de klasse en energie hebben om een elftal te dragen.
Sorry, maar ik vind Ajax te goed voor iemand die pas als hij bij een Duitse degradatiekandidaat op de bank belandt, gaat verkondigen dat hij `altijd Ajacied in hart en nieren is geweest ’ en – ik moet er bijna van huilen – graag bij Ajax zijn carrière wil afsluiten. Zijn we daar goed genoeg voor?
Nee, schat, ik vind je niet leuk genoeg om mee te trouwen en niet lekker genoeg om als vaste minnares te hebben, maar als er straks niemand anders me meer wil hebben, dan bel ik je hoor, want ik heb altijd van je gehouden.
Stel nou eens dat we het anders doen: Ajax -> Bundesliga
We gaan een serieuze poging doen om ons aan te sluiten bij een competitie die ertoe doet. Geen nieuw gedrocht zoals Michael van Praag en Harrie van Raaij ooit vergeefs hebben geopperd, maar een gerenommeerde, aantrekkelijke competitie. De Bundesliga of The Premier League. Wat let ons?
De Nederlandse kampioen (in de meeste gevallen Ajax, gelukkig) krijgt aan het eind van het kampioensjaar de kans om via een promotiewedstrijd met de nummer laatst van Duitsland een plek te veroveren in de Bundesliga. Verliezen we, dan hebben we daar niks te zoeken en blijven we lekker in Nederland. Winnen we, dan worden we voor een jaar Ajax Bundesligaclub.
Moet je eens kijken wat er gebeurt:
- Onze begroting schiet omhoog.
- Jonge spelers blijven langer.
- Voor topspelers van rond de dertig worden we een paar jaar eerder aantrekkelijk.
- Onze TV-inkomsten schieten omhoog.
- We worden interessanter voor grote sponsors.
Nee, meer dan middenmotor zullen we voorlopig niet worden in Duitsland. Op zijn best. Nou en? Misschien degraderen we zelfs. Spelen we een wedstrijd spelen tegen de kampioen van Nederland om ons plekkie daar te behouden.
Ik geloof in onze clubcultuur. Ik geloof dat we, als onze begroting langzaam op kunnen trekken tot het niveau van Schalke, Hamburg, Leverkusen, Stuttgart, met onze visie en spelsysteem kan maken om onder Bayern mee te doen voor een ereplek.
Ik weet het wel, dit plan geen schijn van kans. De UEFA zal het wel afschieten. Maar waarom? Als landenteams buitenlandse coaches mogen hebben, als de Eredivisie Belgische scheidsrechters mag hebben, als Europese topclubs sponsors uit Qatar en Azerbeidzjan mogen hebben, waarom zou er dan geen Nederlandse ploeg met een Duitse competitie mee mogen doen?
Ik durf te wedden dat ze in de Bundesliga maar wat graag Ajax erbij zouden willen hebben op het Open Duitse Kampioenschap. Ajax Bundesliga: Schalke-Ajax, Hamburg-Ajax, Bayern-Ajax: het zijn geen onaantrekkelijke affiches, ook voor Duitsers niet.
Een Europese competitie komt er nooit.
Als we in de Eredivisie blijven spelen, blijven we hangen in een vicieuze cirkel. Daar helpt geen Cruijff of De Boer aan.
PS: O ja. Natuurlijk speel ik ook liever in de Premier League. Maar we moeten wel reëel blijven.